Sto lat temu, w styczniu 1922 r., światło dzienne ujrzał pierwszy numer "Rycerza Niepokalanej", zainicjowany przez św. Maksymiliana Marię Kolbego - młodego franciszkanina, kapłana, liczącego wówczas 26 lat. Wierzył, że udało się to dzięki wstawiennictwu o. Wenantego Katarzyńca - jego przyjaciela, który niespełna rok wcześniej zmarł, a który wspierał Ojca Maksymiliana w rozwijaniu Rycerstwa Niepokalanej oraz motywował do rozpoczęcia wydawania czasopisma jako organu MI. Ojciec Maksymilian uznał, że pomimo niesprzyjających warunków trzeba podjąć się tej działalności na polu prasowym, gdyż - jak pisał do współzałożyciela MI o. Petru Pala: "źli drukują i dla nich nie ma drożyzny, a więc nie ma jej i dla nas".

"Rycerz" kształtował i wychowywał pokolenia naszych przodków. W szczególny sposób przygotował ich serca i dusze na trudne czasu okupacji niemieckiej (II wojny światowej) i sowieckiej (czasów komunizmu). W tym jubileuszowym dla "Rycerza" roku pójdziemy jego śladem. Pokażemy, że nowy ład i nowy porządek ma tylko wtedy sens, gdy jest całkowicie zanurzony w Bożym prawie oraz opiera się na Bożym porządku miłości i łaski. Zdobywa się je poprzez życie sakramentalne, czyli uczestnictwo w Eucharystii i regularne przystępowanie do sakramentu pojednania. Dzięki tym sakramentom odnawiamy i rozwijamy w sobie łaskę chrztu świętego i innych przyjętych sakramentów. Dbajmy o to sakramentalne życie, aby żyć uczciwie, z czystym sumieniem, sprawiedliwie i godnie, żyjąc w pokoju Chrystusowym i w wolności, których nikt i nic odebrać nie może, gdyż są wolnością i pokojem dzieci Bożych.

Jesteśmy wezwani do poznawania prawdy, bezkompromisowego jej przyjęcia i głoszenia.