Co to jest wiedza? Wiedza to pewna prawda. Ludzie na całym świecie na przykład wiedzą, że dwa razy dwa równa się cztery.

Wiedzę można zweryfikować, doświadczalnie sprawdzić. Jednak kiedy zapytamy o opinię na dany temat, np. jakiejś książki czy filmu, jedni mogą być zachwyceni, inni mogą nie mieć zdania, a jeszcze inni mogliby stwierdzić, że im się to nie podobało. Różne są ludzkie opinie.

Między wiedzą a opinią

Jeśli zestawimy wiarę z tymi dwiema kategoriami - wiedzą i opinią - zobaczymy, że wara zakłada jakiś zakres wiedzy, pewien poziom wiedzy religijnej.

Jest to poniekąd słuszne, ale przecież nie da się zweryfikować Boga (wiedzy o Bogu). Nie ma narzędzi, mierzalnych dowodów, gdyż Boga nie można uchwycić, zbadać.

Wiara nie podlega zmianie, jest czymś stałym, ponieważ Boże Objawienie, które jest źródłem wiary, nie podlega zmianie. Dlatego nie można postrzegać wiary jako opinii, gdyż opinie, jako zmienne, nie dają żadnej stałości. Co więcej, nie można by było wtedy mówić o wierze jako o prawdzie, gdyż skoro opinie ludzkie są tak zmienne i niepewne, to gdybyśmy włożyli wiarę między ludzkie opinie, to powstałby fałsz. A wiara przecież jest prawdą, prawdą objawioną.

Wiara to Jezus

O wiele ciekawszą definicję wiary sformułował kard. Józef Ratzinger, który definiuje wiarę jako danie prymatu Jezusowi Chrystusowi. Kiedy Jezus jest na pierwszym miejscu w moim życiu, wtedy jestem zdolny do przyjęcia i zrozumienia, kim jest Bóg. "Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył" (J 1,18). Bóg objawił się w Swoim Synu, Jezusie Chrystusie.

Jezus Chrystus przyjął ludzką naturę, stał się człowiekiem, ma ludzką twarz. Bogiem chrześcijan - jak zauważył kard. Ratzinger - jest Jezus Chrystus. On jest Bogiem, Głową Kościoła. W Jego Imię otrzymaliśmy chrzest, Jego przyjmujemy w Eucharystii. Danie prymatu Jezusowi Chrystusowi oznacza postawienie Go ponad wszystkimi moimi sprawami - nie tylko tymi codziennymi, jak praca, zajęcia, ale także nad swoje życie, zdrowie, aby być zdolnym powtórzyć słowa, które wypowiedział św. Paweł: "Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2,20).

Kiedy tego dokonam, to na całą rzeczywistość ziemską mogę patrzeć spokojnie jak św. Paweł Apostoł. On budował całą swoją filozofię na Osobie Jezusa Chrystusa. "Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować (...). Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" (Flp 4,12n). Odsuwał na drugi plan wszystko, co materialne. "Uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa" (Flp 3,8).

To dlatego św. Paweł mówił, że dla Chrystusa był kamienowany, sieczony rózgami, więziony, gdyż Chrystusa postawił ponad wszystko. "Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata" (Ga 6,14).

Zmieniona perspektywa

Kiedy na pierwszym miejscu jest Jezus Chrystus, to model całego życia na ziemi i jego sensowność diametralnie ulegają zmianie. Człowiek może się cieszyć i dziękować Bogu, nawet za to niewiele, co ma.

Jeśli nie ma Jezusa na pierwszym miejscu, to pojawiają się inne cele, doczesne: mieć, być... Bez Boga człowiek będzie pragnął osiągnąć więcej tych ludzkich celów i zawsze będzie mu mało.

Etapy wiary

Mamy dwie definicje wiary: 1) coś pomiędzy wiedzą i opinią oraz 2) danie prymatu Jezusowi Chrystusowi. Na ich podstawie mówimy o pewnych etapach wiary. [...]