Dwa miesiące, maj i czerwiec, piękne nie tylko z powodu wiosny i wczesnego lata, ale także ze względu na nabożeństwa, które zajmują w sercach Polaków szczególne miejsce. Pierwszym nabożeństwem jest "majowe" - ku czci Najświętszej Maryi Panny; drugim - "czerwcowe" - ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Oba nabożeństwa winny być bliskie każdemu ministrantowi i lektorowi, i zachęcać do refleksji i angażowania się w liturgię.

Nabożeństwo majowe

Maj to niezwykły czas dla czcicieli Maryi - Matki Boga i naszej Matki. Ona kocha swoje dzieci i pomaga im, ilekroć o to Ją proszą. Ona jest naszą Matką przez 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu. Możemy zwracać się do Niej Różańcem, do którego codziennego odmawiania jesteśmy zachęcani, a szczególnie w październiku - miesiącu różańcowym. Wśród innych modlitw maryjnych szczególne miejsce zajmuje Litania Loretańska, którą uroczyście odmawiamy lub śpiewamy w maju - miesiącu tradycyjnie maryjnym.

W maju właśnie liczni wierni oddają cześć Maryi w kościołach, kaplicach lub przydrożnych kapliczkach, gdzie przed obrazem czy figurą Matki Bożej lub krzyżem kultywują piękną polską tradycję. Tą prostą i szczerą pobożnością ludową czasem gardzą niektórzy "mądrzy teologowie", którzy nie widzą w niej pogłębionej refleksji teologicznej i duchowej. Nie dostrzegają, że przez Maryję można najpiękniej oddawać cześć Jezusowi i że od Maryi można uczyć się miłości Jezusa i realizacji Bożych planów w swoim życiu. Nie ma lepszej Nauczycielki pobożności i modlitwy.

Każdy ministrant powinien zaprosić Maryję do swojego życia, przylgnąć do Niej jakdo najlepszej Matki. Nabożeństwa maryjne, pielgrzymki do miejsc, w których czczone są wizerunki Królowej nieba i ziemi, codzienny Różaniec święty, noszenie medalika maryjnego lub szkaplerza - to znane formy czci, które pomagają oddawać należną cześć Maryi, a jednocześnie odwzorować w swoim życiu Jej cechy, takie jak dyspozycyjność Bogu, pobożność, czystość, pokora i ufność.

Jak i kiedy powstały nabożeństwa majowe?

Istnieją dwie odpowiedzi na to pytanie. Jedna brzmi, że niedawno, bo w XVIII w., a druga mówi, że nabożeństwo majowe wywodzi się już z pierwszych wieków chrześcijaństwa. I obie te odpowiedzi mają w sobie ziarnko prawdy. Nabożeństwo majowe, które odprawiamy dziś, w takiej mniej więcej formie powstało ok. 200 lat temu. Jednak majowy kult Matki Bożej ma swoje korzenie już w V w.

Główną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska. Powstała ona w XII w., prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją papież Sykstus V. W litanii wysławiane są cnoty i przywileje Maryi, którymi została obdarowana przez Boga. Nazwa pochodzi od włoskiej miejscowości Loreto, gdzie modlitwa ta była szczególnie odmawiana i propagowana.

W Polsce pierwsze publiczne nabożeństwo majowe zostało odprawione w 1837 r. w kościele św. Krzyża w Warszawie. Później trafiło do Krakowa, a następnie na Jasną Górę. W ciągu 30 lat nabożeństwo majowe było już odprawiane niemalże w całym kraju. W 1839 r. ks. Wincenty Buczyński wydał pierwszą książeczkę o nabożeństwach majowych. Papież Pius IX w 1859 r. dodał odpusty dla odprawiających nabożeństwo. Za udział w nabożeństwie majowym można uzyskać odpust zupełny.

Nabożeństwo czerwcowe

W czerwcu odprawiane jest nabożeństwo, podczas którego odmawiana jest Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Nabożeństwo to ma wymiar wynagradzający za zło wyrządzone Bożemu Sercu, a czcicielom Najświętszego Serca Pan Jezus zagwarantował obietnice, którymi w sposób szczególny są pokój w rodzinach i pocieszenie w strapieniu, jak również uświęcenie duszy i opieka Chrystusa w godzinę śmierci.

Jak i kiedy rozwinął się kult Serca Jezusowego?

Kult Serca Jezusowego ma swoje korzenie w średniowieczu. Początkowo miał on charakter prywatny. Do rozwoju kultu przyczyniło się kilku średniowiecznych świętych, wśród których znalazły się Mechtylda z Magdeburga i Gertruda Wielka – mistyczki, które w przebitym Sercu Jezusa dostrzegły szczególny symbol miłości i źródło obfitych łask Bożych.

Osobą, która wyszła z inicjatywą, by miesiąc czerwiec był poświęcony Sercu Jezusa, była Aniela de Sainte-Croix - wychowanka jednego z paryskich klasztorów. Pewnego dnia, po przyjęciu Komunii świętej, dziewczynka pomyślała, że skoro maj jest miesiącem poświęconym Matce Bożej, to czerwiec powinien być miesiącem szczególnej czci Serca Jezusowego. Swoim pomysłem podzieliła się z koleżankami i wychowawcą. Na ideę dziewczynki pozytywnie zareagowała przełożona klasztoru, jak też biskup paryski.

Czerwiec jako miesiąc kultu Serca Jezusowego wiąże się z wydarzeniem z 10 czerwca 1675 r. Wtedy to klęczącej przed tabernakulum Małgorzacie Marii Alacoque ukazał się Jezus Chrystus i odsłonił jej swoje Serce.

Litania odmawiana w trakcie nabożeństwa została ułożona przez s. Joannę Magdalenę Joly – francuską wizytkę. Zawiera ona 33 wezwania, które są upamiętnieniem każdego roku życia Chrystusa na ziemi. Litanię tę zatwierdził do publicznego odmawiania papież Leon XIII 2 kwietnia 1889 r. Do litanii papież ten dołączył akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Papież Pius IX dodał również akt wynagrodzenia Sercu Jezusowemu, który odmawiany jest co roku w uroczystość Serca Jezusowego.

Ministranckie wyzwania

Zadaniem ministranta [...].