Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie. A na tej fladze biel jest i czerwień.
Czerwień to miłość, biel - serce czyste.
Piękne są nasze barwy ojczyste.

Czesław Janczarski

Słowa z wiersza Czesława Janczarskiego szczególnie wybrzmiewają na początku maja, kiedy wielu z nas wywiesza polską flagę. Podkreślamy w ten sposób dumę z naszej historii, tradycji, języka i kultury. 2 maja przypada Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. To doskonała okazja, aby przypomnieć sobie, dlaczego przywiązanie Polaków do biało-czerwonych barw jest tak istotne.

W Internecie można znaleźć wiele filmików, na których żołnierze z największą czcią składają polską flagę. Pojawiają się również poradniki, jak prawidłowo ją wywieszać. Dowiemy się z nich m.in., że istnieją dwa rodzaje polskiej flagi państwowej. Pierwsza, to znany wszystkim biało-czerwony prostokąt. Druga to flaga z godłem RP na białym pasie. Zgodnie z obowiązującą ustawą, tej drugiej wersji mogą używać tylko oficjalne przedstawicielstwa kraju za granicą, cywilne lotniska i samoloty, kapitanaty portów oraz polskie statki morskie jako banderę.

Symbole narodowe należy otaczać czcią i szacunkiem

Z podstawowej zasady otaczania czcią i szacunkiem symboli narodowych wywodzi się cała reszta.

Flagi zwykle pojawiają się na budynkach z okazji uroczystości państwowych. Nie jest to jednak jedyna okazja, aby zamanifestować swój patriotyzm. Symboli narodowych możemy bowiem używać dla uczczenia ważnych wydarzeń w życiu prywatnym. Zupełnie inaczej mówiły przepisy z okresu PRL, które na szczęście zostały zniesione jako relikt czasów słusznie minionych.

Wywieszana flaga powinna być czysta i wyprasowana. Należy zadbać o to, aby materiał nie był brudny, podarty, postrzępiony, spłowiały lub pomazany.

Podnosząc flagę, powinno się umieścić ją na szczycie masztu. Od tej zasady zdarzają się wyjątki, np. żałoba narodowa, kiedy zostaje ona opuszczona do połowy masztu. Nigdy nie powinna natomiast dotykać podłoża ani być zamoczona w wodzie. Oczywiście na samym początku trzeba sprawdzić, czy kolejność barw jest właściwa. Powieszoną flagę należy umocować tak, aby nie uległa zerwaniu. Jeżeli owinie się ona wokół masztu, trzeba ją rozplątać.

Za niegodne symbolu narodowego uznaje się umieszczanie na fladze czy godle jakichkolwiek napisów, rysunków czy obrazków, co może być zaskoczeniem, zwłaszcza dla kibiców sportowych. Co więcej, na drzewcu nie wolno umieszczać dekoracji ani znaków reklamowych.

Flaga a barwy narodowe

Długości boków flagi powinny przedstawiać proporcje 5:8. Stosunek ten wynika z Ustawy z 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej i nadal obowiązuje. "Przykładowo gdy flaga ma 1 metr wysokości, to musi mieć 1,6 m szerokości. Jeśli tak nie jest, to biały i czerwony stanowią barwy narodowe, ale nie flagę. Co więcej, zgodnie z ustawą, dla miana flagi, prostokąt musi być umieszczony na maszcie" – czytamy w materiałach umieszczonych na stronie internetowej Programu "Niepodległa". Oficjalnie biało-czerwone barwy po raz pierwszy zostały uregulowane w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego z 7 lutego 1831 r.

Orzeł w koronie

Przy okazji, warto w tym miejscu pochylić się nad herbem Rzeczypospolitej. Polska heraldyczna tradycja sięga 1295 r. i koronacji Przemysła II. Wtedy, po raz pierwszy w udokumentowany sposób, pojawia się biały lub srebrny orzeł w koronie, przepasanymi skrzydłami. Od tego momentu datuje się używanie orła jako oficjalnego herbu – najpierw dynastycznego, później państwowego.

Na przestrzeni wieków herb zmieniał się. W obecnym kształcie funkcjonuje od 22 lutego 1990 r. na mocy przepisów ustawy o zmianie przepisów o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.

Słowa "herb" i "godło" bywają używane zamiennie. Eksperci w dziedzinie heraldyki podkreślają [...].