"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. (...) A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy" (J 1,1-3.14).

Wezwaniem "Oto słowo Boże" kończy się proklamacja odczytywanie w trakcie Eucharystii każdego fragmentu zaczerpniętego z Pisma Świętego.

Drugą częścią obrzędów Mszy świętej jest Liturgia Słowa. W centrum tej akcji liturgicznej jest słowo. Nie byle jakie i czyjeś słowo, ale słowo Boga. To ONO prowadzi nas do spotkania z Bogiem przez słuchanie. Szczególnie w okresie Bożego Narodzenia wybrzmiewa w Liturgii Prolog Janowy, dobitnie ukazując, że Słowem Boga jest Jezus.

Uobecnianie się Jezusa i Jego ofiary dokonuje się również przez słowo. Gdy odczytujemy i słuchamy fragmentów Biblii,

Kościół naucza, że to sam Bóg wtedy przemawia. Dlatego do każdego dnia mamy przypisane inne perykopy (fragmenty) z poszczególnych ksiąg biblijnych. Słowo Boga jest więc słowem żywym, realną nauką dla ludzi wszystkich czasów, kultur, wieku czy wykształcenia. Fragmenty na poszczególne dni są konkretnymi słowami Boga do każdego na dany dzień.

Wiara a słuchanie

"Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa" (Rz 10,17). Taki jest cel czytań biblijnych w Liturgii: pobudzać wiarę [...].