"Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili" (Ewangelia według św. Mateusza 25,40).
- Rycerz szanuje każdego człowieka.
- Rycerz do bliźniego podchodzi z zaufaniem, chyba że jego postępowanie wykaże, że nie jest tego godzien.
- Rycerz nie jest pobłażliwy wobec złych czynów bliźniego, aby przez brak sprawiedliwości nie krzywdzić ludzi dobrych.
- Rycerz, karcąc niegodne postępki bliźniego, nie odwraca się od niego całkowicie, aby nie zamykać mu drogi do poprawy, lecz przeciwnie, stara się w każdym, nawet błądzącym bracie, widzieć i podkreślać jego stronę dobrą.
- Rycerz w obcowaniu z bliźnimi jest zawsze pogodny, nawet w najcięższej sytuacji nie szerzy zwątpienia, lecz w każdym człowieku budzi zaufanie w jego własne siły i wiarę w zwycięstwo słusznej sprawy.
- Rycerz czuje się odpowiedzialny za swych bliźnich, dlatego śpieszy im chętnie z pomocą, lecz bez narzucania się i bez szukania własnej chluby.
- Rycerz ma cywilną odwagę odmówić swych usług natrętom, natomiast ludziom cichym i skromnym stara się uczynić więcej niż go o to proszą.
- Rycerz jest uprzejmy dla każdego, lecz nigdy nie okazuje obłudnego pokoju; jest łagodny dla ludzi dobrej woli, dla ludzi złej woli lub dla obłudników jest surowy.
- Rycerz wobec bliźniego jest szczery: mówi mu w oczy, co o nim sądzi, zanim rozgłosi to innym.
- Rycerz jest rzetelny: nie obiecuje bliźniemu więcej, niż może rzeczywiście mu zrobić. Wszystko zaś, co obiecał, dokładnie i punktualnie spełnia.
- Rycerz jest prawdomówny: mowa jego jest tak-tak, nie-nie, bez światłocieni.
- Rycerz jest wierny: dochowuje ściśle danego bliźniemu słowa.
- Rycerz jest dobroduszny: nie czyni krzywdy bliźniemu, ale raczej wyrządzoną sobie cierpliwie znosi.
- Rycerz jest dyskretny: nie jest ciekaw tajemnic bliźniego, powierzonej zaś sobie tajemnicy ściśle dochowuje.
- Rycerz jest życzliwy dla bliźniego: nigdy mu nie zazdrości, lecz cieszy się z jego szczęścia.
Leon Brodowski, "Rycerz Niepokalanej" 11/1946