Jaskinia-sanktuarium Chinguaro, znajdująca się w Güímar na kanaryjskiej wyspie Teneryfie, w XIV w. była pałacem króla ludu Guanczów, Acaimo. Jest z nią związana ciekawa historia figury Matki Bożej trzymającej w jednej ręce Dzieciątko Jezus, a w drugiej świecę.

Pierwszy przekaz na temat figury Matki Bożej ze świecą z Teneryfy opublikował w 1594 r. hiszpański historyk ks. Alfons Espinoza. Jak podaje, "Matka Boża ze świecą na Wyspach Kanaryjskich jest czczona od wieków". Znana jest jako Dziewica z Candelarii, ponieważ do znajdującej się tam jaskini Achbinico przenieśli tę figurę sami Guanczowie.

Candelaria położona jest w południowo-wschodniej części Teneryfy. Miasto otoczone jest kilkoma prehistorycznymi jaskiniami, w których odnaleziono mumie rdzennych mieszkańców wyspy, Guanczów, pochowane w sposób prawie identyczny jak mumie faraonów w Egipcie. Nad brzegiem oceanu znajduje się najbardziej znana jaskinia Achbinico (znana także jako jaskinia San Blas). Jej długość wynosi 15 m, a szerokość - 6 m. W jej wnętrzu umieszczono wykonaną z brązu kopię figury Matki Bożej. Po przybyciu na wyspę Hiszpanów jaskinia ta była miejscem kultu i chrztów Guanczów. Jednak kult Matki Bożej na wyspie był już wcześniej.

Historia kanaryjskich jaskiń-świątyń

Pewnego wieczoru dwóch pasterzy zaganiało swoje stado do jaskini. Nagle kozy stanęły i nie chciały się ruszyć. Pasterze zdziwili się i wyszli przed stado, by zobaczyć, co się dzieje. Na końcu wąwozu, na skale, prawie na samej plaży, stała figura kobiety z dzieckiem i zieloną świecą w dłoni. Pasterze postanowili przestraszyć "tę dziwną kobietę". Jeden z nich chciał rzucić kamienieniem, ale - jak podają przekazy - jego ręka doznała paraliżu. Drugi z pasterzy postanowił ugodzić nożem statuę, ale zamiast figurę, nóż zmienił swój kierunek lotu i ugodził samego pasterza. Pasterze pobiegli do Güímaru, gdzie znajdowała się jaskinia-pałac ich króla Acaimo, i opowiedzieli o tym zdarzeniu. Po naradach król z radą i szamanami udali się na miejsce znalezienia dziwnego posągu kobiety. Król rozkazał pasterzom, aby przynieśli figurę. Gdy to zrobili, jeden z nich odzyskał sprawność w ręce, a drugiemu zabliźniła się rana od ostrza noża. Figura została ustawiona w jaskini-pałacu. Guanczowie zaczęli oddawać cześć figurce, utożsamiając ją ze swoją boginią Chaxiraxi. Działo sie to w roku 1392.

Kult Maryjny

Kilka lat później jeden z mieszkańców wyspy, Antón, został porwany przez Hiszpanów. Podczas pobytu w niewoli poznał chrześcijaństwo i nawrócił się. Antón powrócił z niewoli i zaczął opowiadać o wierze katolickiej. Wielu mieszkańców wyspy przyjęło chrześcijaństwo. Antón rozpoznał w figurce czczonej w grocie Chinguaro Matkę Bożą. Przekonał króla, aby wystawił ją do publicznego kultu wszystkim mieszkańcom Teneryfy. Tak też się stało, a figurę przeniesiono do innej groty Achbinico, zwanej później grotą św. Błażeja (hiszp. San Blas). To był jedyny w swoim rodzaju początek chrystianizacji wyspy. Hiszpanie podbili Teneryfę dopiero w 1495 r. Można powiedzieć, że Matka Boża przygotowywała serca mieszkańców na przyjęcie wiary przez prawie 100 lat.

Pewnego dnia figura została skradziona i przewieziona na sąsiednią wyspę Lanzarote. Jednak, zamiast cudów, mieszkańcy wyspy doznali nagłej i ciężkiej zarazy. Gdy przestraszeni złodzieje zwrócili skradzioną figurę, zaraza ustała.

Pierwsza Msza święta w grocie Achbinico na Teneryfie została odprawiona 2 lutego 1497 r. Grota stała się pierwszym miejscem katolickiego kultu, a hiszpański konkwistador Fernández de Lugo i jego następcy przez lata budowali tu świątynię. Pierwszy kościół został oficjalnie otwarty dopiero w 1526 r. W grocie Achbinico odbył się chrzest Guanczów. Świątynia spłonęła w 1789 r., ale figura ocalała.

Kanaryjskie sanktuarium

Matce Bożej ze świecą (Czarnej Madonnie) zaczęto przypisywać coraz więcej cudów. [...]