"To, co było, jest tym, co będzie, a to, co się stało, jest tym, co znowu się stanie: więc nic zgoła nowego nie ma pod słońcem. Jeśli jest coś, o czym by się rzekło: «Patrz, to coś nowego» - to już to było w czasach, które były przed nami" — Kohelet.

Słowami proroka Koheleta rozpoczął się dla mnie Nowy Rok. Czy rzeczywiście nic nowego pod słońcem nie ma?

Nowość szybko mija, cichną życzenia i noworoczne okrzyki. Czyżby nowy rok już się postarzał? Czy w maju ktoś będzie pamiętał, że rok jest nowy, tak hucznie obwieszczany? Kiedy nowy rok staje się starym, czy dopiero w grudniu? A może już teraz wraca ten "dzień jak co dzień", już nie nowy, a jeszcze nie stary - taki... nijaki.

Stojąc w kolejce w sklepie, tuż po porannej Eucharystii, słyszę: "No nic, kolejny dzień, w kółko to samo". Powróciły pytania: Czy jest coś, co zawsze może być nowe? Czy to naprawdę jest taki zwykły szary dzień, jak każdy inny? Co może być nowego dziś? Skoro "nie ma nic nowego pod słońcem" i "stara bieda" i tak w kółko to samo, skoro nowy rok jest nowy tylko przez chwilę, nowa rzecz jutro jest stara, strój niemodny, komputer przestarzały... [...]