Gdzie leży ziemia obiecana, którą dał nam Pan? Gdzie przystąpić do uczty, w której dość jest pokarmu i napoju dla wszystkich? Gdzie jest oaza odpoczynku, w której serce prawdziwie może zostać ukojone? Jak dostać się do szkoły życia, w której nauczymy się najważniejszego zadania - miłości i miłosierdzia, wpierw będąc pociągniętymi tym przykładem? Jak zobaczyć twarz Boga Ojca wszechmogącego i nieobjętego?

Poszukiwania przez człowieka odpowiedzi na te pytania zawsze prowadzą go do jednego źródła - do Eucharystii. Ona jest szczytem spotkania z Bogiem w tajemnicy Trójcy Świętej, a to spotkanie jest najczystszym źródłem obdarowującej się miłości, która zapraszając nas w swój bieg bezinteresownego daru, uzdalnia nas do tego samego - bycia darem dla bliźniego. Eucharystia jest otwartym ogrodem wszelkich owoców, które w jego obrębie nie są już zakazane, lecz są rozdawane jako niewyczerpane źródło łask.

Twarzą w Twarz

To Eucharystia jest gwarancją nieba, pewnym zadatkiem, który daje Bóg człowiekowi jako dowód tego, że naprawdę ujrzymy Go twarzą w twarz, już nie jako ukrytego pod postaciami chleba i wina, ale takim, jaki jest. To Eucharystia jest przykładem tej uczty, w której Król staje się bratem, zasiadając z nami za jednym stołem. To Eucharystia jest odpoczynkiem - cały ciężar zostaje zdjęty w objęciach chwalebnego Pana.

To Eucharystia jest najgłębszym wylaniem darów Ducha Świętego, codzienną Pięćdziesiątnicą, uzdalniającą nas do realizowania naszego powołania już tu na ziemi - bycia żywą świątynią obecności Boga, bowiem chwałą Boga jest człowiek żyjący, jak wyznawał św. Ireneusz. Nauka o Eucharystii jest godna wiary, jest spełnieniem i dopełnieniem tych obietnic mesjańskich, które tak skrupulatnie przechowywali nasi "bracia w wierze" - Żydzi.

Bez zasłon

To nasze pokolenie jest także świadkiem radykalnie posuniętej miłości Boga do człowieka aż po proch ziemi, by już nigdy człowiek nie mógł powiedzieć, że Bóg go opuścił. I to rozdanie się Boga na Krzyżu, to zapieczętowane przebaczenie, ten niewysłowiony dar Ducha Świętego Pocieszyciela, i oddana w ręce Matki Pana ludzkość - uobecnia się w każdej codziennej Eucharystii Kościoła, która jest szczytem i źródłem naszej egzystencji, spełnieniem wszelkich pragnień serca, które jako stworzone przez Stwórcę zawsze Jego poszukuje i nie spocznie, póki nie zanurzy się w Tym, dzięki któremu istnieje. [...]