Asturia swą nazwę zawdzięcza zamieszkującemu kiedyś te tereny starożytnemu plemieniu Asturów. Leży na północnym wybrzeżu Hiszpanii. Od północy otacza ją Zatoka Biskajska, zaś od południa regiony Kastylia i León.

Tak jak dla nas Gniezno, tak dla Hiszpanii kolebką chrześcijaństwa i państwowości są góry Picos de Europa. Tam, w regionie Asturii, znajduje się niezwykła jaskinia Covadonga, nazywana także Grotą Matki Bożej Walczącej, będąca obecnie sanktuarium maryjnym. Według historycznych zapisów Asturia stała się zalążkiem chrześcijańskiej Hiszpanii. W katedrze w Oviedo - stolicy regionu, w tzw. Świętej Komnacie (hiszp. Cámara Santa) przechowywane są dwie cenne relikwie: sudarium - jedno z pośmiertnych płócien Chrystusa; oraz krzyż Pelagiusza (Don Pelayo) - pierwszego władcy Asturii.

Początek rekonkwisty

Historia królestwa Asturii wiąże się z zadziwiającym zwycięstwem wojsk chrześcijańskich nad wojskami muzułmańskimi pod Covadonga w 722 r. Zwycięstwo to uważa się za początek rekonkwisty, czyli wyzwalania Półwyspu Iberyjskiego spod panowania muzułmańskiego.

Kiedy w 711 r. w bitwie nad rzeką Guadalete w południowej Hiszpanii zginął król Wizygotów Roderyk i chrześcijańskie państwo wizygockie upadło, wielu arystokratów, duchownych i wizygockich wojowników uciekło na północ, szukając schronienia w górach Asturii.

Wyznawcy Allaha zamierzali rozszerzyć swoją ekspansję na Galię (dzisiejszą Francję). W 722 r. na drodze potężnej 100-tysięcznej armii dobrze wyćwiczonych Maurów, dowodzonych przez Alkmana, stanęły niewielkie oddziały chrześcijańskich powstańców z Asturii, którymi dowodził Don Pelayo - dworzanin i krewny Roderyka.

Początkowo oddziały chrześcijańskie ponosiły same porażki [...].

Pątnicy od przeszło 13 stuleci śpiewają hymn ku czci Zwycięskiej Dziewicy z Covadonga:

Błogosławiona Królowo naszej góry, miejsca narodzin tronu hiszpańskiego [...].