Uparcie i skrycie
och życie, kocham cię, kocham cię
kocham cię nad życie
Edyta Geppert, wyśpiewując tekst Wojciecha Młynarskiego, bardzo trafnie ujmuje fenomen życia - tego doczesnego: "ech ty, życie, łez mych winne, nie zamienię cię na inne!". Normalnie każdy chce żyć - i to jak najdłużej, a chociaż na tym świecie trudno doświadczyć pełni życia i czasem jest ono nie do zniesienia, to zazwyczaj pragnie, by było piękne, szczęśliwe i miało głęboki sens...
Zapraszam Cię do refleksji nad darem życia. Pomyślimy, dlaczego pozbawienie kogoś życia uznawane jest za największą zbrodnię i zasługuje na najwyższy wymiar kary. Dlaczego umysł człowieka buntuje się na samą myśl, że nie ma życia po życiu... Prześledzimy, jak samo przekazanie życia - narodziny, postrzegane są jako najpiękniejszy cud i oczekiwany dar, a przerwanie życia już w łonie matki - za okrucieństwo i wielkie bluźnierstwo wymierzone przeciwko życiu, przed którym wzdryga się normalne i kochające serce. A w końcu zastanowimy się, w jaki sposób przekazać swoje życie innym. A zatem: Forward...
Zaprasza do działania i z serca błogosławi...